Leven en overleven in Wit-Rusland
“Als de wind de andere kant op gewaaid had… Dan…..” Meer dan één keer hoorden we dat in Wit Rusland iemand zeggen. Als… Wat dan?
Dan waren de radioactieve deeltjes neergedaald in de Oekraïne. Dan was Wit Rusland niet of nauwelijks geraakt. Dan…
Maar zo is het niet gegaan op 26 april 1986 in Tsjernobyl in de Oekraïne . Door een menselijke fout, een verkeerd uitgevoerd experiment, explodeerde een reactor en een grote radioactieve lading kwam vrij.
Een grote wolk met radioactief materiaal werd naar het noorden en noordwesten gedreven.
Een vreselijke ramp. De directe omgeving werd ogenblikkelijk besmet. Duizenden mensen stierven.
Misgeboorten, leukemie, schildklierkanker, vermoeidheid, aantasting van het immuunsysteem, waren de directe gevolgen.
De mensen daar vertelden ons dat de bladeren van populieren een onwaarschijnlijke omvang kregen. Met paddenstoelen hetzelfde verhaal. De omgeving van Gomel en het hele gebied van de rivier de Pripjat leek op een lugubere horrorfilm. “Het zat in de kleren, in de haren, het zat overal”, vertelde onderwijzeres Frosja uit Recyca ons. Het gebied van de Pripjatmoerassen raakte zwaar besmet. Het water, het gras, de melk, de moestuinen (onontbeerlijk op het platteland), alles was besmet.
Ook Nederland ontkwam niet aan de ramp. De wind dreef hier ook radioactieve deeltjes naar toe, zij het in een sterk verdunde concentratie. Daarom werd in Nederland afgeraden verse bladgroenten als spinazie te eten. Ook melk stond tijdelijk op de zwarte lijst, omdat het besmet was doordat koeien via vers gras radioactief jodium binnen kregen.
Het is zelfs zo dat wij in Nederland eerder op de hoogte waren van de vreselijke ramp dan de mensen in het Pripjatgebied.
Honderdduizenden mensen moesten verhuizen. Vooral de kinderen zijn het slachtoffer. De lichamen worden verzwakt. In Europa komt de hulpverlening op gang. In verschillende Europese landen starten organisaties acties om kinderen uit het besmette gebied te halen, zodat hun lichamelijke conditie in enkele maanden sterkt verbetert.
Zo ook in Noord- en Zuidhorn waar de afgelopen 20 jaar groepen kinderen in gezinnen ondergebracht werden en van hun eigen leerkrachten onderwijs kregen.
In Pinsk hadden we contacten met een doveninternaat. Pinsk ligt aan de Pripjat. Enkele malen kwamen groepen dove kinderen naar Nederland.
Vernieuwde eetzaal in het doveninternaat in Babruisjk
Knutselen in het huis in Minsk
Het huis in Minsk
Groepen dove kinderen reisden voor hun gezondheid enkele maanden naar Nederland
De kinderen werden ondergebracht in gezinnen waar gecommuniceerd werd in gebaren. In een lokaal van de dovenschool in Haren kregen ze les van een eigen leerkracht. Een prachtig integratieproject. Een mooi nevendoel naast het hoofddoel van het project, het opkrikken van de gezondheid.
Door de jaren heen zijn onze activiteiten in Wit Rusland uitgebreid. Onze activiteiten hebben zich verlegd naar hulp in het land zelf.
Een tweede ramp is de wodkaramp. De wodka werkt verwoestend, in relaties en gezinnen.
Twee acties van het Gomaruscollege in Zuidhorn leverden zoveel geld op dat er een huis in Minsk aangekocht kon worden, bestemd voor de opvang van weeskinderen. Veel kinderen konden daar een thuis vinden, een christelijk thuis. De laatste jaren is het een thuis in de weekends en vakanties voor dove kinderen en jongeren. De jongeren komen hoofdzakelijk uit Minsk, maar ook uit Babruisjk en Pinsk.
Met het doveninternaat in Babruisjk hebben we nauwe contacten. Met financiële steun van de stichting ‘Vrienden van Effatha’ (klik hier voor de link) hebben we een zogenaamd ‘social project’ kunnen uitvoeren. Een huiskamer, keuken, eetzaal en sportzaal werden vernieuwd en gaven de kinderen meer het gevoel ‘thuis’ te zijn.
Negen bijbelleesboekjes die Piet schreef in de serie ‘Eenvoudigweg’ zijn door Ina Karpowitsch vertaald in het Russisch. De boekjes worden in Minsk gedrukt en uitgegeven door de Bible Society Belarus. Ook het boekje 'Het geheim van Luther' werd, in het Lutherjaar, in dezelfde serie uitgegeven.
- D
Pastor Nikolaj gebruikt de boekjes in het evangelisatiewerk